Un soño cotián de bolboretas [2013]

1. Fiestra
2. Bande (con Uxía)
3. Antípodas
4. 11 Pasos
5. Valse da Roseira (con Pablo Díaz)
6. Iermes
7. Camiño de Calvos de Randín
8. Xan das Congostras - O Xan de Anamán
9. Fiestra sobre a cidade

Dicen que si una mariposa bate sus alas en un remoto lugar de Galicia, se produce una tempestad en las antípodas!!.
Es el "Efecto Mariposa"!!... será cierto, o será la efusividad de los sueños la que hace girar al mundo?
Es el secreto de los tiempos.
Lo ciertos es, que como crisálidas metamorfoseadas, nos movemos cotidianamente por los senderos oníricos de la imaginación...
Es como... "Un Sueño cotidiano de Mariposas".

Temas

1.- Fiestra (Juan Seara)
Unha fiestra que se abre á imaxinación...
Despois da metamorfose...
Como un novo ser... estendense as ás...
e soñamos mañas de bolboretas con sons de fantasía...

2.- Bande (Letra y Música: Sindo Otero)
Cantaba Faustino Santalices... Vexo Bande, vexo Bande...
e di a cantiga popular... Viva Bande, viva Bande
viva Bande e alrededores
terra de moitas castañas,
vivan os apañadores.
Bande na Memoria...

3.- Antípodas (Juan Seara)
...estarán a pensar como son as suas antípodas...
nas nosas antípodas?...
plenos de aloumiños de chorumas...
que millor que adicarlle esta muiñeira

4.- 11 Pasos (Pablo Camarero)
etapa tras etapa nun pasar continuo... esmagando
esquecementos e desencontros... e tras pasar
venturosas pontes... escribir en lenzos inmaculados
...partituras de melodías endexamais pensadas...

5.- Valse da Roseira (Letra: Tradicional – Música : Juan Seara)
Nunha soa rosa está toda a poesia...
Encanadas de rosas,
para infatigábeis bolboretas soñadoras...
camiño de Celanova ou onde o vento nos leve.
...e por suposto... a ritmo de valse...

6.- Iermes (Sindo Otero)
...malia estar nun cumio do interior, se pechamos
os ollos, dende Iermes... podemos ver o mar
inmenso!... infinitas cidades de luz...
e a chaira silandeira!...
mesmo vemos o mundo enteiro!... se sabemos ollar!

7.- Camiño de Calvos de Randín (Tradicional-arranxos: Pablo Camarero)
...terras da "raia"... fronteira, ir e vir, contrabando,
trafego de xente, ilusións, vida...
proxecto dun mundo diferente no “Couto Mixto”...
Desas terras arraianas é esta muiñeira.

8.- Xan das Congostras – O Xan de Anamán (Letra y Música : Sindo Otero)
Lendas antigas de bandoleiros...
Un dos mais afamados da Baixa Limia
foi o Xan de Anamán ou Xan das congostras.
Coma un “Robin Hood” á galega, entre as suas "aficcións"
estaba a de roubarlle "a curas e ricos",
ao contrario destes novos tempos de bandoleiros de "traxe e garabata",
Nos reivindicamos... os bandoleiros... románticos...

9.- Fiestra Sobre a Cidade (Juan Seara)
As luces da cidade atraen as avelaiñas extraviadas
na noite... voltan entre melodías máxicas e
harmonías de lendas... resoar de campás
altivas entre espazos de cristal...
entran pola fiestra e quedan para sempre con nós.

42ème Festival Interceltique de Lorient - Varios artistas (2012)

(Année de L'Acadie -Celtic Music - Keltia Musique)

Nas Beiras de Lethes [2007]

1. No Río do Esquecemento
2. Unha d´Herbas
3. Vía Nova
4. Deiquí a Alá
5. A Través do Tempo
6. Soños en Quercus
7. Na Telleira
8. Giga-lo
9. Rock & Folk
10. Volta da Feira

Mirar al pasado es entender el presente. El pasado nos marca irremediablemente. Todo tiene un sentido, de donde venimos para saber a donde vamos. Es un de aquí para allá (Deiqui Alá) tranquilo a traves del tiempo (A Través do Tempo).

Ya han pasado muchas lunas desde que otros abrieron la Vía Nova, pues son las ansias de nuevos sueños y las utopías las que llevan al ser humano a descubrir nuevas sendas. Las de otro tiempo y las nuestras flotan en el Río del Olvido (Río do Esquecemento), y como si se tratara de un Giga-lo, ofrecemos lo mejor de nosotros mismos, con la alegría de quien regresa de una feria (Volta da Feira) brindando con una copa de aguardiente de hierbas (Unha d´Herbas), con la ilusión de la savia nueva, moviéndonos a ritmo de Rock & Folk hasta descansar Na Telleira. Este trabajo es parte de nosotros, representa un puñado de ilusiones. Sólo son unos Soños en Quercus ... soñados y vividos ... Nas Beiras de Lethes.

Vía Nova [2003]

1. No Ar
2. Andaina
3. Alalá de Lobeira
4. Titiritaina
5. Xabadella
6. A Carreira do Avelino
7. Nas Sendas da Lúa
8. Xativaite
9. Marcha Fugaz
10. Repicón
11. Limialba

En el valle del río Limia, llamado 'Lethes' en la antigüedad, o Río del Olvido, éste fue abriéndose camino entre las cumbres que intentaban impedir su paso. Al lado de estas fértiles tierras surge el asentamiento de Aquis Querquenis y todavia hoy los Quercus (Robles) están presentes en el paisaje.

Seguramente fue esa belleza, así como su situación privilegiada, la que cautivó a quienes tuvieron que abrir la Vía XVIII o Vía Nova, una nueva vía de comunicación que sirvió para unir a sus habitantes entre si y con el resto del mundo.

Letras

Bande

Letra e música: Sindo Otero

Ando en busca dunha estrela
que seguin ata o Vieiro
ha me de levar a Bande
vai guiada polo vento

Ailalelo ailalelo ailalelo ailalelo
ailalelo ailalelo ailalelo ailalala

Vexo Bande, vexo Bande
pendurada nun outeiro
tamén vexo o val do Limia
co seu pranto de silencio

Ailalelo ailalelo . . .

Valse da Roseira

Música: JuanSeara - Letra: Tradicional

Unha rosa non a queiras
unha rosa non é nada,
unha rosa non a queiras
unha rosa non é nada.
Iremos polas roseiras
colleras unha incanada,
iremos polas roseiras
colleras unha incanada.

Vente comigo meniña
camiño de Celanova,
i eu che direi queridiña
que o teu aire me namora.
O río das augas claras
que vas correndo pro mar,
non contes as miñas penas
ten pena do meu penar.

Inda agora eiquí cheguei
e non puiden vir mais cedo,
inda agora eiquí cheguei
e non puiden vir mais cedo.
Cada un ven cando pode
soio eu veño cando chego,
cada un ven cando pode
soio eu veño cando chego.

Eu quixera non sentir
fuxir lonxe dos temores,
quixera ser como a xente
que nada sabe de amores.
Non quero querer ninguén
nin ninguén me queira a min,
quero vivir nos camiños
hoxe eiquí, mañán alí.

Xan das Congostras - (O Xan de Anamán )

Letra e música: Sindo Otero

Esta é a historia
de alguén singular
O Xan lle chamaban
e deu que falar.
Foi un "bandoleiro"
non houbo outro igual
roubáballe ós "curas"
para ós pobres (lles) dar.

En toda a Baixa Limia
refuxio atopou
fuxia pra o monte
pero a sorte cambiou.
Nunha noite triste
"Na Picada" e a traizón
ó de "Anamán" colleron
a historia rematou.

Os pobres non teñen
Os ricos non dan
Quen queira ter praza
Que vaia a Anaman
Que vaia a Anaman, que vaia a Anaman
con dous pesos diarios
e un trabuco na man.

Alalá de Lobeira
(Tradicional)
Letra : Tradicional / Pepe Quintas / Sindo Otero

Quen me dera en Lobeira,
Quen en Lobeira me dera,
Quen me dera en Lobeira,
Lobeiriña miña terra
Ai lalalelo, ai lalala

Tra-los camiños do Viso,
Fermosura de Lobeira,
Eu non podo deixar,
De sentirme parte dela.

Ai lalalelo, ai lalala

A Traves do Tempo
(Letra e Música: Sindo Otero)

Hai unha senda,
mirando para o Norte
Hai unha senda,
vieiro sen fin,
que nos guia
A traves do Tempo,
e danos azos
para poder seguir.
Dende o pasado,
ós nosos días
Dende outro tempo
ate eiqui
Maxico sempre,
Sempre presente
dende un,
ate outro confin.

É un camiño,
inzado de estrelas,
o que nunca
se esquecera
cheo de mitos,
contos e lendas
e que pola Limia
te levara

Sendeiro Nobre
danos a forza
o teu facho alumee
o noso porvir
que teñamos sempre
presente,
de onde vimos,
e onde queremos ir.

Hai unha senda
mirando para o Norte
Hai unha senda
vieiro sen fin
que nos guia
A traves do Tempo
e danos azos
para poder seguir.